ύμνος στη γυναίκα!

 της Βούλας Λουκμά

 8 Μαρτίου 2003

Γυναίκα σ' αγαπήσανε 

σε κάνανε τραγούδι

στου καθενός μας την καρδιά

μονάκριβο λουλούδι

γυναίκα, μάνα, σύζυγος

είσαι μια ηρωίδα,

στο φως που φεύγει ολημερίς

είσαι μια ηλαχτίδα.

Γυναίκα σε ζωγράφισαν

ζωγράφοι οι πιο μεγάλοι,

θέλοντας ν' αναδείξουνε 

τα απόκρυφά σου κάλλη

 

Έναρξη σχολικής χρονιάς, μια καθοριστική στιγμή που σημαδεύει όλους όσοι ασχολούνται με την εκπαιδευτική διαδικασία, δηλαδή μαθητές , δάσκαλοι, και γονείς.

Οι αγωνίες , οι προσδοκίες , τα όνειρα των παιδιών, ο όμορφος αγώνας τους που μαζί με τους δασκάλους τους  κατακτούν το όνειρό τους , τη γνώση, τη μάθηση, την έρευνα.

Σχολικές εργασίες πετυχημένα projects  εκπονούνται από τους μαθητές και τους καθηγητές τους. Προγράμματα της ιστορίας του τόπου που τονώνουν το φρόνημα και την συνείδηση.

Πετυχημένες σπουδές όλα αυτά τα χρόνια στα σχολεία  που εξασφαλίζουν την είσοδο στα Ανώτατα Ιδρύματα της χώρας μας.. Αξιόλογοι φοιτητές μας που διδάσκουν σε θερινά πανεπιστήμια και παρακολουθούν προγράμματα Erasmus σε ξένα πανεπιστήμια. Επιστήμονες που ακολουθούν την πανεπιστημιακή έρευνα και εργάζονται σε μεγάλα ερευνητικά κέντρα.

Δημιουργική έρευνα στον χώρο της επαγγελματικής εκπαίδευσης με μεγάλη βαρύτητα στην αγροτική περιοχή μας η επαναφορά του γεωπονικού τομέα.

Ποιοτική εκπαίδευση σε όλες τις βαθμίδες. Με περίσσεια αγάπη οι δάσκαλοι για τους μαθητές τους και κυρίως για αυτούς της πρώτης τάξης.

Εμείς από την πλευρά μας, ως Δημοτική Αρχή, είμαστε δίπλα στους μαθητές και τους γονείς, στο πλευρό κυρίως  των δασκάλων για να μπορούν απρόσκοπτα να επιδίδονται στο καθαρά γνωστικό  τους πεδίο.

Πεδίο άμιλλας, γνώσης, επιτυχίας και κατάκτησης τέλους του ονείρου!

για την πρώτη Δραμοινογνωσία

 

ΔΡΑΜΑ
Στην Aδριανής της Δράμας, ανάμεσα στους ορεινούς όγκους του Φαλακρού και του Παγγαίου απλώνεται η αρχαία Hδωνίδα Γη, περιοχή με μακρά παράδοση στην αμπελουργία. Η αμπελουργική ζώνη της Δράμας είναι διάσημη για το διεθνές ποικιλιακό δυναμικό της, κυρίως Sauvignon, Chardonnay, Cabernet Sauvignon, Syrah, Merlot κα, ενώ δεν λείπουν οι ελληνικές ποικιλίες

 

Από την Παρασκευή 24 Οκτωβρίου 2014 έως και την Κυριακή 26 Οκτωβρίου, η πόλη της Δράμας θα βάλει τα γιορτινά της και καλεί όλο τον κόσμο να γιορτάσει μαζί της στην 1η διοργάνωση της Γιορτής Κρασιού.
Είναι γεγονός ότι η περιοχή της Δράμας φημίζεται από τα πανάρχαια χρόνια έως και τις μέρες μας για το εξαιρετική ποιότητας κρασί που παράγει.
Αυτό το εξαιρετικής ποιότητας κρασί, που η φήμη τους έχει ξεπεράσει προ πολλού τα όρια του νομού, αλλά και της χώρας, οι διοργανωτές καλούν τον κόσμο, να το γευτεί συνοδευόμενο από επίσης εξαιρετικής ποιότητας γαστρονομικές λιχουδιές.
Το εγχείρημα οι διοργανωτές ευελπιστούν να το εξελίξουν σε θεσμό, σε Δραμινή γιορτή, επιτυχημένη, όπως τόσες άλλες. Εξάλλου τα 7 οινοποιία της Δράμας, αποτελούν εγγύηση και η φιλοξενία των Δραμινών βασική παράμετρος επιτυχίας της κάθε προσπάθειας ανάδειξης και προβολής του τόπου.
Η τριήμερη γιορτή, θα συνοδευτεί πέρα από το δωρεάν κρασί που θα προσφέρουν οι οινοποιοί της Δράμας και από μουσικά σχήματα τα οποία και θα δώσουν μια άλλη μοναδική νότα στην πόλη. Στις πλατείες, στα στενά δρομάκια, στα εμπορικά καταστήματα που θα παραμείνουν την Παρασκευή ανοιχτά έως στις 11 το βράδυ, σ’ όλη την πόλη θα στηθεί μια πραγματική γιορτή.
Στο μουσικό ξεφάντωμα θα λάβουν μέρος οι Φιλαρμονικές των δήμων Δράμας, Δοξάτου και Προσοτσάνης, καθώς επίσης και το Μουσικό Σχολείο της Δράμας.
Οι επισκέπτες θα μπορούν πέρα από την συμμετοχή τους στα διάφορα χάπενινγκ, να επισκεφτούν τα ξακουστά οινοποιία της Δράμας, για να γνωρίσουν από κοντά τις εγκαταστάσεις τους, να ενημερωθούν για τα εξελικτικά στάδια του οίνου, από τους αμπελώνες έως και τα τεράστια βαρέλια ωρίμανσης, αλλά και τις προθήκες των φιαλών με τις καλαίσθητες ετικέτες και τις ιδιαίτερες ονομασίες.

ΔΡΑΜ-ΟΙΝΟ-ΓΝΩΣΙΑ
ΔΡΑΜ-ΟΙΝΟ-ΓΝΩΣΙΑ λοιπόν και κάλεσμα για μια γιορτή άνευ προηγουμένου, γιατί η Αμπελουργία στη Δράμα δεν είναι μια δραστηριότητα των τελευταίων ετών.
Γιατί η ανασκαφή στο νεολιθικό οικισμό των Σιταγρών με την εύρεση κουκουτσιών σταφυλιών, ίσως των αρχαιοτέρων στον κόσμο και αρχαίων πατηρηρίων, -η παρουσία του ναού της Καλής Βρύσης αφιερωμένου στο θεό Διόνυσο, οι προτομές του Βάκχου (Αρχαιολογικό μουσείο Δράμας) και η πληθώρα των Δρωμένων που σχετίζονται με τη Διονυσιακή Λατρεία στην περιοχή, αποδεικνύουν ότι η αμπελοκαλλιέργεια στη Δράμα ήταν διαδεδομένη εδώ και χιλιάδες χρόνια. Αποδεικνύουν ότι η τοπική ιστορία είναι ζυμωμένη με μύθους, που έχουν επίκεντρο την παραδοσιακή καλλιέργεια της αμπέλου.
Σήμερα η Δράμα είναι μια από τις καλύτερες και ποιοτικότερες αμπελουργικές ζώνες της Ελλάδος. Η ανάπτυξη της αμπελουργίας και της παραγωγής ποιοτικού κρασιού στην περιοχή κατά τα τελευταία 20-25 χρόνια είναι πραγματικά εντυπωσιακή. Τα επτά οινοποιεία της περιοχής παράγουν τον ΤΟΠΙΚΟ ΟΙΝΟ ΔΡΑΜΑΣ εκ των πλέον αναγνωρίσιμων και καθιερωμένων στην κατηγορία των τοπικών οίνων με πολλές διεθνείς βραβεύσεις και διακρίσεις.

Γιώργος Δεμερτζής: ο οίνος της Δράμας τουριστικό προϊόν με ταυτότητα
Αναφερόμενος στο πολιτιστικό αυτό γεγονός, ο Γιώργος Δεμερτζής, μέλος της Δημοτικής Παράταξης «Ενώνουμε τη Δράμα» και πρώην υποψήφιος Δημοτικός Σύμβουλος, ως εκπρόσωπος του Δημάρχου Δράμας κ. Χριστόδουλου Μαμσάκου, ανέφερε μεταξύ άλλων:
«Αυτό το πολύ καλό λοιπόν προϊόν και ταυτόχρονα πολιτιστικό αγαθό, θεωρούμε πως πρέπει να συναντήσει τον τουρισμό και να γίνει τουριστικό προϊόν με ταυτότητα.
Έτσι, μετά από αρκετό καιρό συζητήσεων και συναντήσεων ωρίμασε η ιδέα ότι η περιοχή μας έχει όλες τις προϋποθέσεις, αλλά και τα εχέγγυα να αναδειχθεί σε οινο-γαστρονομικός τουριστικός προορισμός.
Για το σκοπό αυτό, η ΠΕ Δράμας, ο Δήμος Δράμας και η Αναπτυξιακή Δράμας σε συνεργασία με τους Δήμους Δοξάτου, Προσοτσάνης και Παρανεστίου, τα 7 Οινοποιία της Δράμας, τα Επισιτιστικά Σωματεία, ο Εμπορικός Σύλλογος, η Ένωση Ξενοδόχων, ο Πολιτιστικός Οργανισμό του Δήμου Δράμας, η Αστυνομική Διεύθυνση Δράμας, αλλά και τα Αθλητικά Σωματεία, ένωσαν τις δυνάμεις τους».

Τα Οινοποιία της Δράμας
Κτήμα Γέννημα Ψυχής - Αδριανή Νικηφόρου Παρανεστίου, επισκέψιμο οινοποιείο
Κτήμα Κ. Λαζαρίδη - Αδριανή Νικηφόρου Παρανεστίου, επισκέψιμο οινοποιείο
Κτήμα Μιχαηλίδη - Άγιος Αθανάσιος Δοξάτου
Κτήμα Παυλίδη - Κοκκινόγεια Προσοτσάνης, επισκέψιμο οινοποιείο
Κτήμα Τέχνη Οίνου - Μικροχώρι Δράμας, επισκέψιμο οινοποιείο
Λαζαρίδης Νίκος - Αγορά Δοξάτου, επισκέψιμο οινοποιείο
Οινογένεσις - Αδριανή Νικηφόρου Παρανεστίου, επισκέψιμο οινοποιείο

 Ποτοποιίες - Παραγωγοί Τσίπουρου & Ούζου στη Δράμα:

Βορέας Αποστάγματα Α. Ε. - ΒΙ ΠΕ Δράμας - Ούζο Δύραμος, Τσίπουρο Βορέας
Μακεδονική Ποτοποιία - Οινοποιία - ΒΙ ΠΕ Δράμας - ρετσίνα Βαρελάκι,τσίπουρο Κλήμα, ούζο 14 & Ερωβιός
Ούζο Ice, Ποτοποιΐα Υιοί Καμπάνταη - Μυλοπόταμος Δράμας

Τα ξενοδοχεία στην πόλη της Δράμας
HOTEL KOUROS
ΕΜΠΟΡΙΚΟ
ΞΕΝΙΑΣ
ΜΑΡΙΑΝΝΑ
TASKO
ESPERIA

Τα ξενοδοχεία στο νομό Δράμας
ΑΧΙΛΛΕΙΟΝ Palace στο Καλαμπάκι Δράμας
Ξενοδοχείο Αλέξανδρος στο Δοξάτο Δράμας
Ξενοδοχείο Granitis στον Γρανίτη Δράμας
Ξενοδοχείο Grand Chalet στον Γρανίτη Δράμας
Ξενοδοχείο Ακρίτας στο Κάτω Νευροκόπι της Δράμας
Ξενοδοχείο μονοπάτι Ε6 στο  Βώλακα
Aloni Hotel στο Βώλακα Δράμας
Παραδοσιακό οίκημα στην Καλή Βρύση Δράμας
Ξενοδοχείο Νέσσος στο Παρανέστι Δράμας
Ξενοδοχείο Φιλοξένια στο Παρανέστι
Ξενοδοχείο ΒΟΡΕΑΣ στο Σιδηρόνερο Δράμας
Elatia Hotel στο Καρά-Ντερέ Δράμας

 

Μιχαηλίδη

Από την περιοχή των Σιταγρών, σε ένα προϊστορικό οικισμό 14.000 τετρ. μέτρων σε 11 μέτρα βάθος, που ανασκάφτηκε το 1969, ήρθαν σε φως γίγαρτα, δηλαδή κουκούτσια ήμερων σταφυλιών ανάμεσα σε 290 δείγματα σπόρων, τα οποία χρονολογούνται από την τρίτη με τέταρτη χιλιετία π. Χ. «τα αρχαιότερα σταφύλια που ξέρουμε στον κόσμο!» Εδώ, στην πατρίδα του Διόνυσου, με την αξιοπιστία ενός επιτελείου 50 ειδικών ξένων επιστημόνων.(7 σελ.23) 

Στην  γη των πατέρων μας, ήταν διαδεδομένη, εδώ και χιλιάδες χρόνια η Διονυσιακή λατρεία και η αμπελοκαλλιέργεια, σύμφωνα με ανασκαφικές έρευνες οι οποίες έγιναν στους Σιταγρούς, στην Καλή Βρύση και άλλες περιοχές του λεκανοπεδίου της Δράμας. Οι Ηδωνοί Θράκες ήταν από τους εκλεκτούς αρχαίους οινοποιούς, οι οποίοι συνεχίζουν και σήμερα την παράδοση με σύγχρονες επιχειρηματικές μονάδες. 

Η τοπική μυθολογία και ιστορία, με βάση τα αρχαία συγγράμματα, θέλει τον Διόνυσο να μεγαλώνει και να δραστηριοποιείται στη Νησσαία πόλη της Θράκης, στην οποία τον έφερε ο Ερμής κατ΄ εντολή του Δία. Ήταν νόθος γιος του από την όμορφη κόρη του Κάδμου και της Αρμονίας Σεμέλη και μεταφέρθηκε εδώ το νεογνό για τον φόβο της γυναίκας του Ήρας. Το βρέφος συνόδευε κουστωδία Νυμφών και Μουσών. Όταν μεγάλωσε ο θεός της αμπέλου με τις καλύτερες προϋποθέσεις ξεκίνησε την θεία πορεία του έχοντας ως συνοδούς Σιληνούς, νύμφες, μουσικούς, σάτυρους, και μαινάδες.

Ζώντας μεταξύ των Ηδωνών Θρακών πέρασε στην κοινωνία νέες ιδέες, μυστηριακές τελετές, διασκεδάσεις, κρασί και όργια κι ήρθε σε σύγκρουση με τον συνετό βασιλέα των Ηδωνών Λυκούργο.

Ο Διόνυσος βέβαια ταξίδεψε σε όλο τον κόσμο. Πήγε στην Αίγυπτο, γύρισε στις Ινδίες κι αλλού, όπως αναφέρεται μέσα στα αρχαία φιλολογικά συγγράμματα. Για τις περιηγήσεις του αυτές έχουν γραφεί ιστορίες πολλές, από κωμικές, μέχρι και πολύ ενδιαφέρουσες και σοβαρές. 

Αναφέρουμε, σε ότι μας αφορά, στη σύγκρουση του θεού Διόνυσου με το βασιλέα των Ηδωνών Λυκούργο. Ο Θεός με τα καμώματα και την ταραχώδη συνοδεία του αναστάτωσε την τοπική συντηρητική κοινωνία των Ηδωνών μεταφέροντας καινοφανείς θεωρίες στους κατοίκους της περιοχής, όπως να τρώνε και να πίνουν και να διασκεδάζουν χωρίς να δουλεύουν. Αυτό όμως δημιούργησε τεράστια κοινωνικά προβλήματα και ο τότε βασιλιάς Λυκούργος έδιωξε κακήν κακώς από τη χώρα του όλη τη Διονυσιακή κουστωδία.

Όμως οι Θεοί του Ολύμπου θύμωσαν και καταδίκασαν τον θνητό βασιλιά με φρικτό θάνατο πάνω στο Φαλακρό. Μια ανθρώπινη τραγωδία εκτυλίχτηκε την οποία ανέδειξαν οι τραγικοί μας ποιητές Ευριπίδης και Σοφοκλής κι αναφέρουν  ο Όμηρος, ο Πίνδαρος και άλλοι αρχαίοι ποιητές.

Με κρασί και γλέντι γιορτάζανε κατά την αρχαιότητα σε όλο το νομό Δράμας και είχαν αφιερώσει πολλούς ναούς στο θεό Διόνυσο. Ο βασικός όμως ναός, ως μητροπολιτικός, προς τιμή του θεού Διονύσου, ήταν πάνω σε μια κορφή του Παγγαίου (Φαλακρού). Ο ναός βρισκόταν υπό τον έλεγχο της Θρακικής φυλής των Σατρών οι οποίοι χρησιμοποιούσαν ως ιερείς τους Θράκες Βησσούς και μάντισσα είχαν γυναίκα προερχόμενη από τους Δελφούς. Ο ναός των Σατρών ο αφιερωμένος στον θεό Διόνυσο ήταν πασίγνωστος για τους διφορούμενους αλλά επιτυχείς χρησμούς της Πυθίας του. Τον επισκέπτονταν όλοι οι Θράκες. Από τον ναό αυτό πήρε χρησμό κι ο Μέγας Αλέξανδρος πριν αναχωρήσει για την εκστρατεία του στην Ασία το 334 π.Χ. Επίσης το ιερό επισκέφθηκε κι ο πατέρας του μεγαλύτερου Ρωμαίου αυτοκράτορα Γάιου Ιούλιου Οκταβιανού, τον αυτοκράτορα που τιμητικά η Σύγκλητος ονόμασε Αύγουστο (64 π.Χ.-14 μ.Χ.). Ήταν ο ανθύπατος Ρωμαίος Οκτάβιος Γάιος που ήρθε για χρησμό το 62 π.Χ. λίγο πριν εκστρατεύσει κατά των Δάρδανων. Χρησμό για την τύχη του γιου της ζήτησε και η Ολυμπιάδα όταν ο Αλέξανδρος πολεμούσε τους Πέρσες στην Ασία.

Παράλληλοι ναοί, αφιερωμένοι στο θεό Διόνυσο, υπήρχαν και μέσα στη Δράμα και στην περιφέρεια, όπως στην Καλή Βρύση. Στο μουσείο της πόλης υπάρχουν προτομές του Βάκχου και πατητήρι κρασιού. Ο Διόνυσος, είναι ένας πολύμορφος θεός και βρίσκεται πάντα κοντά στους ανθρώπους κι ο οποίος σκόρπιζε χαρά και αισιοδοξία σε όλους. Ανατράφηκε με την φροντίδα Μουσών και Νυμφών σε σπηλιές του Νύσσιου (Φαλακρού) όρους της Θράκης. Το όνομά του σύνθετο από το όνομα του πατέρα του, Διός και τις νύμφες Νυσσαίες ή το βουνό, το πόλισμα και το εύφορο πεδίο Νύσσα.

Η αρχαία τοπική ιστορία είναι ζυμωμένη με πλήθος από μύθους και έχει για επίκεντρο την παραδοσιακή καλλιέργεια της αμπέλου. Η τοπική μυθολογία και τα Διονυσιακά δρώμενα της περιοχής αποτελούν στολίδι για τον τόπο, αλλά και γιατί είμαστε η πρώτη αμπελουργική περιοχή της Ελλάδας από αρχαιοτάτων χρόνων, όπως αποδεικνύεται κι από την ανακάλυψη από Αγγλους και Αμερικανούς αρχαιολόγους το 1969,  σπόρων σταφυλιών μέσα στον Νεολιθικό οικισμό των Σιταγρών. 

Το κρασί δένει με ένα ρομαντικό συναίσθημα τον Έλληνα παραγωγό και δημιουργεί μαζί του πρότυπες τοπικές ποικιλίες. Μια σχέση δεσμευτικής αγάπης με το προϊόν κι ένα παθιασμένο δέσιμο φιλίας κι αλληλεξάρτησης με αυτό. Και το γεγονός αυτό γέννησε το μύθο και την ιστορία του Διονυσιακού προϊόντος, αφού οι εδώ μελιηδείς¹ (οι γλυκείς σαν το μέλι) οίνοι ήταν το αγαπημένο ποτό των Θρακών βασιλέων και το ποτό χαρακτηρίζονταν μελίφρων² οίνος, δηλαδή οίνος που γλυκαίνει το νου.

 

Πρασιάδα λίμνη

Ο Διόνυσος δεν ελατρεύετο μόνον στην αρχαία Αθήνα (Διονύσια) αλλά και στην αρχαία Δράμα.

Ήταν προστάτης της αμπέλου και του κρασιού.

Στη Δράμα υπήρχαν, στην αρχαιότητα, όπως και σήμερα, γύρω-γύρω από τον οικισμό απέραντοι και πλούσιοι αμπελώνες και πολλά εργαστήρια για το πάτημα του σταφυλιού και την παραγωγή του κρασιού.
Όλη η ανατολική και βόρεια πλευρά, που ξεκινά μετά τον σκεπασμένο ξηροχείμαρρο και όπου σήμερα υπάρχουν σπίτια και καταστήματα ήταν στην αρχαιότητα αμπελότοπος με εκτάσεις αμπελοφυτείας και δενδροφυτείας.

Σ’ αυτόν τον χώρο βρέθηκε πρόσφατα ένα αμπελουργικό πατητήρι, των αρχαίων χρόνων της Δράμας που λέγεται και ληνός. 

Βρίσκεται σήμερα σε κάπως καλή κατάσταση και τοποθετήθηκε προσωρινά στο προαύλιο της Αγίας Σοφίας.

Σε μια πλευρά του έχει χαραγμένη όχι και πολύ καλά διατηρημένη αφιερωτική επιγραφή, που από το σύστημα της γραφής των γραμμάτων φαίνεται ότι το πατητήρι και η επιγραφή ανήκουν στο δεύτερο μισό του Εου αιώνος προ Χριστού.

Έχει εξωτερικές διαστάσεις: 0,75 μ. μήκος, 0,68 μ. πλάτος και 0,44 μ. ύψος και εσωτερικά στο κέντρο του πυθμένος υπάρχει τρύπα, απ’ όπου κατέβαινε το υγρό των σταφυλιών με το πάτημά τους.

Το κείμενο της επιγραφής αποτελείται από δύο στίχους.

Στον πρώτο στίχο υπήρχε το όνομα του αφιερωτού και ιδιοκτήτου του ληνού και του αμπελώνος, που, όμως, λείπει.
Ακολουθεί το επώνυμό του, που, ως γνωρίζομεν στην ουσία ήταν το πατρώνυμό του και το οποίο υπάρχει σήμερα όχι ολοκληρωμένο, διότι λείπουν απ’ αυτό δυο γράμματα.

Το πατρώνυμο του αμπελουργού θα πρέπει να ήταν, το:

Ληνός του Ανδροκλέους.

(ΑΝ)ΔΡΟΚΛΕΟΥΣ. Στο δεύτερο στίχο λείπουν πολλά γράμματα. Σώζεται, μόνον, η λέξις ΔΙΟΝΥΣΩ.

Από την επιγραφή μαθαίνουμε ότι ο ληνός θα πρέπει να ανήκε σε Έλληνα, αρχαίο κάτοικο της Δράμας, διότι το όνομα «Ανδροκλέους» ήταν ελληνικότατο και συνήθως το συναντάμε στα αρχαία κείμενα ν’ αναφέρεται σε Αθηναίους, Κορινθίους, Σικυωνίους, Χαλκιδείς, Σπαρτιάτες κτλ.

Συνεπώς βγαίνει αναμφισβήτητα το συμπέρασμα ότι στην αρχαία Δράμα υπήρχαν Έλληνες κάτοικοι, που φάνηκαν στον οικισμό και στην περιοχή από πολύ παλαιότερα χρόνια.

Αν λείπουν ιστορικές μαρτυρίες για την παρουσία του ελληνισμού στην προϊστορική και αρχαία ιστορική Δράμα αυτό δεν πρέπει ν’ αποτελεί «ταμπού» για τους ερευνητές για να μη προσπαθούν να βρούνε τα αποδεικτικά στοιχεία τους στις αρχαίες πέτρες τους με λογιών-λογιών γράμματα, σε κομμάτια από βάσεις, κολώνες, κιονόκρανα, τάφους, αγγείας κλπ.


 Τα αρχαιολογικά ευρήματα μιλάνε περισσότερο απ’ ό,τι θα μπορούσε να μας μιλήσει ένα κείμενο ιστορικό.

Αυτήν την σημασία έχει για την αρχαία ιστορία της Δράμας και το αρχαιολογικό τούτο εύρημα. Φωτίζει πολλές σκοτεινές πλευρές της αρχαίας ιστορίας της πόλεως.

Και το κυριώτερο αποτελεί συντριπτική απόδειξη της ελληνικότητος της Δράμας από τα αρχαιότατα ίσαμε σήμερα χρόνια.

 

 

 

μήνυμα Χριστουγεννιάτικο Πατριάρχη και εκδήλωση για τον Μαρνέρο

 Η Γέννηση στη Βυζαντινή αγιογραφία και στην Αναγεννησιακή Ζωγραφική

Στο Βυζάντιο η εικονογραφία διαμορφώθηκε ώστε να εκφράζεται η Θεολογία της Γέννησης, όπως άλλωστε συμβαίνει σε όλες τις Βυζαντινές εικόνες.

Όλα κρύβουν κάποιο συμβολισμό,και έχουν ειδικό νόημα.

Το  σκοτεινό σπήλαιο συνδέεται με τον Άδη που θα φωτίσει ο Χριστός με την Ανάσταση Του, αλλά συμβολίζει ακόμη τη σκοτεινιά του προχριστιανικού κόσμου.

Η Παναγία έχει σημαντική θέση και είναι μόνο αυτή δίπλα στο Χριστό, είναι χαρούμενη γιατί αξιώθηκε να γεννήσει το Μεσσία, αλλά σε πολλές εικόνες στρέφει αλλού το πρόσωπο γιατί σκέφτεται το Γολγοθά.

          Στη Δύση το σπήλαιο γίνεται σταύλος και χάνεται ο παραπάνω συλλογισμός.

Η Παναγία είναι μια όμορφη αρχοντοπούλα (χρησιμοποιούνται ακόμη και ανθρώπινα μοντέλα ) και ο Ιησούς ένα χαριτωμένο παχουλό μωρό, που παίζει χαρούμενα και ξένοιαστα.

          Ο Ιωσήφ στη Βυζαντινή εικονογραφία κάθεται έξω από το σπήλαιο,μη συμμετέχοντας στα δρώμενα, συλλογισμένος και σε πολλές εικόνες συζητεί με ένα γέρο, που συμβολίζει τον πειρασμό.

          Ο Δυτικός καλλιτέχνης ζωγραφίζει τον Ιωσήφ δίπλα στα άλλα πρόσωπα, δημιουργώντας έτσι το συναισθηματικό τύπο της άγιας οικογένειας.

          Οι ποιμένες εικονίζονται στην Τέχνη της Ανατολής, ως απλοϊκοί, καλόκαρδοι ειρηνικοί άνθρωποι, που θαυμάζουν

Χριστουγεννιάτικο μήνυμα αγάπης του Οικουμενικού Πατριάρχη Κων/πόλεως

Βαρθολομαίου Α΄ προς τους κατοίκους του Ιστορικού Δοξάτου τους κατοίκους του Νομού Δράμας και τους ευσεβείς πιστούς της Μητροπόλεως Δράμας’

 

          «Εύχομαι σε όλους τους κατοίκους του Δοξάτου του Ιστορικού Δοξάτου, καλά Χριστούγεννα, Ευλογημένο το 2002 με Ειρήνη, με Αγάπη, με Ενότητα, με Αλληλεγγύη μεταξύ των Ανθρώπων και αυτά τα ιδανικά αυτές τις ευχές τις εκφράζει πάντα το Οικουμενικό Πατριαρχείο και υποστηρίζει αυτές τις αρμονικές σχέσεις μεταξύ των ανθρώπων και των λαών μάλιστα δε μεταξύ των γειτόνων λαών.

          Εις όλους τους κατοίκους του νομού Δράμας εις όλους τους ευσεβείς πιστούς της Ιεράς Μητροπόλεως Δράμας απευθύνω την ευλογία της Μητρός Εκκλησίας της Κων/πόλεως και την προσωπική μου Αγάπη και Ευχή για Ειρηνικά έτη Ζωής και για την εκπλήρωση όλων των εντολών του Θεού εις την ζωήν μας, διότι μόνο εκπληρώνοντας τις εντολές του Θεού στην καθημερινή μας ζωή,μπορούμε να έχουμε αληθινή ευτυχία και ευημερία, η οποία θα μας οδηγήσει και εις την Αιώνιαν Μακαριότητα».

          Το ηχογραφημένο μήνυμα του Πατριάρχη Κων/πόλεως έφερε ο συγχωρινός μας Αργύρης Μαρνέρος με την ευκαιρία της έκθεσης Ζωγραφικής του ιδίου (Χριστουγεννιάτικη κάρτα) στο Πολιτιστικό κέντρο του Δήμου Δοξάτου.

 

                    Πολιτιστική εκδήλωση του Δήμου Δοξάτου

          Με την πρωτοβουλία του Δήμου Δοξάτου και τη συνεργασία του Πολιτιστικού Συλλόγου στις 18 Νοέμβρη στον κινηματογράφο Αστέρια προβλήθηκε η μεγάλου μήκους ταινία «Παραλάβατε Διορισμόν».

          Μια ταινία βασισμένη στο μυθιστόρημα του Σπύρου Γκρίνζου εκδόσεις Πατάκη Το μυθιστόρημα είναι ιστορικό και αναφέρεται στη δεκαετία του 1950. Ο χώρος των γεγονότων είναι η ορεινή Πελοπόννησος.

          Ένας νεοδιορισμένος δάσκαλος αναλαμβάνει να διασώσει το λογοτεχνικό έργο του προκατόχου του που έχει πεθάνει.Ο δάσκαλος ανακαλύπτει 4 μόνο ποιήματα.Το υπόλοιπο έργο έχει ήδη μεταφερθεί στην επιθεώρηση και ο δάσκαλος δεν έχει πεθάνει με φυσικό θάνατο. Ήταν μια άγρια δολοφονία σκηνοθετημένη από τα αόρατα παρασκήνια της τότε περιρρέουσας πολιτικής ατμόσφαιρας.Τα 4 ποιήματα, που είνα λειτουργικά ενταγμέν μέσα στο μυθιστόρημα είναι του ποιητή Αργύρη Μαρνέρου. Αναφέρουμε ένα από αυτά:

          «Δεν είμαστε εμείς εκείνοι που θα φέρουμε το φως

          θάμαστε όμως οι φωτεινές εκείνες πηγές

          που θα υπενθυμίζουν συνεχώς στο σκοτάδι

          πως δεν είνα το μόνο κυρίαρχο».

Αυτό που αποκομίζει τελικά ο θεατής από αυτή την ταινία ότι αφορά το βασικό κορμό του μύθου είναι πως αυτολί που προσπαθούν να αλυσοδέσουν το φως είναι τραγικοί Σίσυφοι της ιστορίαςκαταδικασμένοι να θάβονται πάντα μέσα στη σαρκοφάγο της λήθης.

                                                                      Αργύρης Μαρνέρος

          Ο Πολιτιστικός Σύλλογος και η πρόεδρος του θέλοντας να τιμήσουν τον ποιητή Αργύρη Μαρνέρο και το Συγγραφέα, που μας τίμησε κι’αυτός με την παρουσία του, διεύρυναν την εκδήλωση αυτή και κάλεσαν ως συνδιοργανωτές τη Νομαρχιακή αυτοδιοίκηση Δράμας,το Φεστιβάλ ταινιών Μικρού Μήκους Δράμας και την ΕΛΜΕ. Πιστεύοντας πως τέτοιες εκδηλώσεις τιμούν ιδιαίτερα τον τόπο μας, προβάλλουν τα πρόσωπα της πόλης μας και αποδεικνύουν περίτρανα πως μόνο με την αρμονική συνεργασία  όλων των φορέων μπορεί αυτός ο τόπος να πάει μπροστά.Ειδικά σε ό,τι αφορά τον πολιτισμό ο τόπος αυτός χρειάζεται ευαίσθητους ανθρώπους που να αντιλαμβάνονται ότι μεγαλύτερη «επένδυση» από την Παράδοση,τον Πολιτισμό και την Παιδεία δεν μπορούμε να έχουμε.Και για να κάνουμε συγκεκριμένη πρόταση, πιστεύουμε ακράδαντα στη δυνατότητα δημιουργίας πανεπιστημιακής σχολής στο χώρο του κινηματογράφου, χορού κ.ά κάτι που δεν υπάρχει γύρω. Για το χωριό μας βέβαια θα προτείναμε πέρα από το «Κέντρο Μελετών της τοπικής Ιστορίας» και ενα ακόμη κέντρο της Ιστορίας του Καπνού.Κέντρα που θα μπορούν να τα επισκέπτονται μαθητές κ.ά Έτσι αναδεικνύοντας κανείς την Ιστορία του τόπου του και τον πολιτισμό του, θεμελιώνει παράλληλα γερές βάσεις για το μέλλον και την οικονομία του,με μοναδικό εφόδιο 

εκκλησία-αθλητισμός