διαγραφής ο λόγος...

«Η μετριοκρατία μέσα σε μια κοινωνία επιφέρει ως φυσική εξέλιξη την καταστροφή.   Σύμφωνα με την άποψη κάποιου διανοούμενου, οι ίδιοι οι μετριοκράτες επιζητούν κάποια στιγμή την καταστροφή,

Στείροι ιδεών, δε μπορούν να κατακτήσουν μια θέση στην Ιστορία ως δημιουργοί και προσπαθούν να πάρουν μια θέση σε αυτήν τουλάχιστον ως καταστροφείς:

Υπάρχει όμως η αλήθεια και μόνο αυτήν μπορεί κάποιος να κυνηγήσει και να την  υποστηρίξει. Το ίδιο ισχύει και για τον κοινωνικό χώρο και φυσικά και για τον πολιτικό, που αυτόν υπηρετούμε.   Το να μην λέμε την αλήθεια και να μην την υπερασπιζόμαστε μας έχει στοιχίσει ήδη ακριβά.  

 «Μας έχει στοιχίσει ο ….συμβιβασμός, η συγκάλυψη, η παραδοχή κάποιων πραγμάτων».  

Αυτό που διδάσκει η επιστήμη είναι η παρρησία, το θάρρος, η ειλικρίνεια και η εντιμότητα που πρέπει να έχει κάποιος, πρώτα ως προς τον εαυτό του και φυσικά ως προς τους άλλους.  

 Ανοικτοί στην κριτική.  

Μια γλυκόπικρη εμπειρία αυτής της συμμετοχής στην τοπική αυτοδιοίκηση. Με ρομαντισμό και ενθουσιασμό για μια ουσιαστική συμμετοχή στα κοινά με έργο στον εθελοντισμό,  στον πολιτισμό και στην παιδεία, αλλά και στον κοινωνικό τομέα.

-Από τις πρώτες μέρες εισέπραξα κακοπροαίρετες κριτικές και επιτιμητικά λόγια για θέματα που τα βίωνα από μικρό παιδί και μπορούσα επάξια και χωρίς οικονομική επιβάρυνση με την στήριξη των συνεργατών και συναδέλφων να τα παρουσιάσω, αυτά της ιστορίας του τόπου μου.

- Συγκεντρώσαμε φωτογραφικό υλικό για τις κακοτεχνίες του έργου της ύδρευσης στο Δοξάτο.

- Στην πρώτη νεροποντή πέρσι πλημμυρίσαμε παντού και αναδείξαμε τα προβλήματα, με την προτροπή του Δημάρχου, αρχικά, για να γίνει κάποια αγωγή στον εργολάβο. Άλλαξε όμως κάτι στη συνέχεια και κατηγορήθηκα με προσβολές προσωπικές, ότι δυσφημίζω τις όποιες εργασίες.

-Φωτογραφίσαμε τις βιαστικές μετακομίσεις των υπηρεσιών από το Δοξάτο και τις δημοσιεύσαμε με αποτέλεσμα να βλέπουμε για μέρες κλειστές τις υπηρεσίες της Δ. Κ. Δοξάτου. -Εκπροσωπούσα επάξια τον Δήμο σε εκδηλώσεις του νομού και εισέπραττα την μομφή και την ειρωνεία.

-Αρνήθηκα να παρακολουθήσω την πολιτική «να πάρουμε κεφάλια», διαφώνησα με τον κανονισμό των υπηρεσιών και την στελέχωση προσωπικού στα κατά τόπους διαμερίσματα, με αποτέλεσμα να αποπεμφθώ με τον χείριστο τρόπο από τη θέση της αντιδημάρχου.

-Παρά τις προτροπές μας δεν συγκλήθηκε ποτέ όλη η ομάδα της παράταξης που δυστυχώς συναντάται μόνο στις αρχαιρεσίες και στην οποία ανήκω συνειδητά από το 2010.

-Διαφωνήσαμε με κάθε μορφής προγραφή και διαγραφή, αλλά και άδικες συκοφαντίες -Επιδείξαμε καθ’ υπόδειξη  «λεονταρισμό» στην καταψήφιση παραλαβής της μελέτης του βιολογικού του Δ. Δοξάτου (παρά τις αντίθετες προτροπές της Δ/νσης Τεχνικών Έργων του Δήμου και αμφισβητώντας τους) και στη συνέχεια μετά από τα εξώδικα της εταιρείας, υποχρεωθήκαμε να ψηφίσουμε την παραλαβή.

-Το ίδιο θα γινόταν και τώρα με τις εργασίες για την ύδρευση. Τα μέτρα που έπρεπε να παραδώσει ο εργολάβος, μετά την ρητή διαβεβαίωση των υπαλλήλων του Δήμου ότι ήταν έτοιμα. Και αν απεντασσόταν το έργο θα πληρώναμε όλο το κόστος. Ήδη ενώ ισχυριζόταν μέχρι πρότινος ότι δεν είναι τίποτα θα πληρώσουμε τα πρόστιμα από τις απεντάξεις , τώρα φυσικά και δυσανασχετούμε με τα πρόστιμα και μόνο για τις μελέτες. Και ενώ ήδη είχε παραληφθεί υπηρεσιακά, στήθηκε ως είθισται «παράσταση εντυπώσεων».

-Για το περιβόητο σχέδιο πόλεως του Δοξάτου.

Οφείλουν οι κάτοικοι της περιοχής να ευχαριστήσουν ιδιαίτερα τον Ανέστη Σερέτη για το ενδιαφέρον που έδειξε και την επιτυχία της υπόθεσης. Γιατί τώρα και μόνο τώρα θα δουν κάποιο έργο στην περιοχή, που αποτελεί και την βιτρίνα, την πρώτη εντύπωση για το όμορφο χωριό μας. Αδικείται όχι μόνο το σημείο, αλλά και όλο το χωριό με την εικόνα της πλωτής πόλης και το επικίνδυνο του οδοστρώματος. Εμείς και εγώ προσωπικά επιμένω συνέχεια στην προσοχή και την ευαισθησία για την σπίλωση προσωπικοτήτων. Αν υπάρχουν παραλείψεις και κακοδιαχείριση οικονομική , όπως παραδέχθηκαν, οι αρμόδιοι που ορίσαμε θα το ερευνήσουν. (Για το ίδιο θέμα της απόδοσης ευθυνών ψηφίσαμε πάλι ελάχιστοι σύμβουλοι, πιθανόν μόνο οι διαφωνούντες γιατί οι ημέτεροι τυγχάνουν και προστασίας- Αρνούμενη συνειδησιακά την σπίλωση υπολήψεων, έφυγα με ένα κάταγμα και πολλές απουσίες από τα καθήκοντά μου (αν φυσικά τις προσμετρά) Σήμερα ευτυχώς αναγκασμένοι από την Περιφέρεια, υποχρεωθήκαμε να συμπληρώσουμε το ποσό στον ειδικό κωδικό, κάτι που έγινε και πέρσι, που δεν είχαμε πάλι τα χρήματα.

 Προς τι η υποκρισία και το καταγγελτικό ύφος.

-Εμείς παραμένουμε στην παράταξη, αγωνιζόμαστε με την ψήφο μας, για τα σοβαρά θέματα του τόπου. Στη δημοκρατία ψηφίζει κανείς κατά συνείδηση, δεν βλέπουμε φαντάσματα και εχθρούς συνέχεια, εξάλλου ο καθένας προέρχεται και από μια διαφορετική κοινωνία και επιτρέπονται οι διαφοροποιήσεις. Θα ήταν πράγματι παράλογο αγαπητοί μου φίλοι να μην ψήφιζα την πρόταση για ίδρυση γραφείου τύπου ΚΕΠ και στο Δοξάτο, όπως σκόπιμα έγινε από την μείζονα αντιπολίτευση.

Σε ό, τι αφορά τις υποψηφιότητες για το 2019.

Όταν δε ο άνθρωπος έκανε σχέδια, ο Θεός γελούσε. Άλλαι μεν βουλαί ανθρώπων, άλλα δε Θεός κελεύει. «Οι ευτυχισμένοι άνθρωποι σχεδιάζουν ενέργειες, δεν σχεδιάζουν αποτελέσματα".

-Ζητούμε σήμερα από τη Δημοτική Αρχή να καταδικάσει την αντιδεοντολογική ενέργεια του δημάρχου να διασπείρει τον πανικό στους κατοίκους όλου του Δήμου για την χλωρίωση του νερού, δημιουργώντας αμφιβολίες που ακόμη πλανώνται στη σκέψη όλων. (προσωπικά ως αντιδήμαρχος, υπέγραψα για την προμήθεια χλωριωτή στη Δ. Κοινότητα Καλαμπακίου)

Ζητούμε την ίση μεταχείριση των δημοτών, μιας και είμαστε όλοι μέλη μιας οικογένειας. Σε ό, τι αφορά: τις σκυλοτροφές για τα αδέσποτα,  τις προσλήψεις για απασχόληση, τη διακριτική δράση της κοινωνικής υπηρεσίας, ώστε να μην ακούγονται σχόλια και παράπονα. Στις ατέλειωτες λακκούβες που παραμονεύουν σε κάθε στροφή του δρόμου. Στα ακούρευτα χόρτα. Στα χορταριασμένα σκαλοπάτια του ιστορικού Δημαρχείου Δοξάτου. Στον ΚΟΚ για ειδική σήμανση δρόμων Δοξάτου που κατάντησε «γεφύρι της Άρτας». Στη ρύπανση του χειμάρρου, και τόσα άλλα.

-Κρίνεται ανήθικη η διαιρετική συμπεριφορά στις κατά τόπους συνελεύσεις να προκαλούνται οι συνειδήσεις για τα οικονομικά «ελλείμματα του Δοξάτου» που θα τα πληρώσουν οι κάτοικοι του Καλαμπακίου, σαν να ξοδεύτηκαν μόνο στο Δοξάτο. Ή το καταγγελτικό ύφος για τους «κακούς» Καλαμπακινούς που δεν ψήφισαν την ιστορική έδρα για το Δοξάτο. Αλλά άκαιρα την ημέρα μνήμης ηρωοποιήσαμε άλλους.

-Όλο αυτό το διάστημα μεγάλο μέρος των δαπανών στον τόπο μας επιβαρύνει προσωπικά εμάς.  (Λάμπες για τον ηλεκτροφωτισμό και διοργάνωση σεμιναρίων, μετακινήσεις εκπαιδευτών και σίτιση, αλλά και στις επετειακές εκδηλώσεις). Ελάχιστα ξοδέψαμε από το κοινό ταμείο για την μετακίνηση των εκπαιδευτών, συμβάλλοντας στην οικονομία των καυσίμων.

 -Σε ό, τι αφορά την παραχώρηση του γραφείου στο ιστορικό Δημαρχείο Δοξάτου.

Σεβόμαστε την απόφαση των συμβούλων της Δ.Κ Δοξάτου και επικουρικά τονίζουμε ότι:

Παρά τις όποιες προσπάθειες διάλυσης διατηρήθηκε το ιστορικό γραφείο και φυσικά αποτελεί τον φυσικό χώρο επίσκεψης επισήμων, εκπροσώπων της πολιτείας. Εν όψει μάλιστα της επίσκεψης του προέδρου της Δημοκρατίας, αλλά και της ιστορικής έδρας στη συνέχεια, απαιτούνται χώροι και αίθουσες συνεδριάσεων. Και αναρωτιόμαστε πώς ξεχάστηκε  αυτό  και παραχωρείτο το ιστορικό γραφείο στους εκπροσώπους των συλλόγων.

Με τους οποίους «ειρήσθω εν παρόδω» βιώνουμε καταστάσεις εξ αιτίας των ωμών παρεμβάσεων των «αρχόντων» του τόπου εφαρμόζοντας την πολιτική του «διαίρει και βασίλευε».

-Σε ό, τι αφορά συνέδρια και  σε μεγάλες εκδηλώσεις της περιοχής απέχουμε αναίτια.

Μετά από δύο επιτυχημένες εκδηλώσεις Δραμοινονωσίας και αξιόλογης συμμετοχής δικής μας, απέχουμε ενώ έχουμε από τα 7 οινοποιεία τα πέντε στην ευρύτερη περιοχή και δύο στο Δήμο.

Ζητήσαμε επανειλημμένα να προβάλουμε την ιστορία και τον πολιτισμό, να ενισχύσουμε την επιχειρηματικότητα μέσα από έντυπο υλικό. Διαγράφτηκαν όλα μαζί με μας.

Στο σύντομο αυτό ταξίδι πορευτήκαμε με ανάμεικτα συναισθήματα. Εισπράξαμε την αγάπη και την εμπιστοσύνη του κόσμου και βιώσαμε την καταγγελία, τη δυσφήμιση, την προδοσία εν τέλει από συναδέλφους και τον διαχωρισμό σε καλούς και κακούς, σε χρήσιμους και άχρηστους. Πονά το συντροφικό μαχαίρωμα και όταν μάλιστα προέρχεται από ανθρώπους που τους ένιωθες «δικούς» σου. Για το λόγο αυτό θα ήθελα να δω τις υπογραφές των συναδέλφων της άδικης «προγραφής και διαγραφής» και συγκεκριμένα του μαθητή μου και του μαθητή του συζύγου μου και συγχωριανού μου.

Θεωρώ τιμή για μένα αυτή την εποχή του Γολγοθά και του Σταυρού να βιώνουμε ανάλογα συναισθήματα. Οι όποιες εξαιρέσεις και διακρίσεις διαιρούν πάλι τις συνειδήσεις και αποδεικνύουν περίτρανα τα ταπεινά ελατήρια όσων μας καταψηφίζουν κατά περίπτωση με μοναδικό γνώμονα τον «μισθό». 

«Μίσθιοι» λοιπόν οι  εκλεκτοί του λαού και το ομολογούν.

Μακριά από εμάς κάθε είδους εξάρτησης, αρχομανίας, ματαιοδοξίας και αποδοχών.

Αγωνιζόμαστε για το καλό του τόπου διασφαλίζοντας την βαριά μας κληρονομιά, την ιστορία, την παράδοση και τον πλούτο που γενναιόδωρα μας κληροδότησαν, ψηφίζουμε κατά συνείδηση.

Βιώνουμε σήμερα συναισθήματα χαρμολύπης, γιατί μετά από κάθε «σταύρωση ακολουθεί και η Ανάσταση»

μαρτυρικότητα Κυργίων

Αισθανόμενοι την βαριά ευθύνη, τη βαριά κληρονομιά που απορρέει από ένα μαρτυρικό τόπο, γιατί το Δοξάτο και μόνο αυτό και οι κάτοικοί του παγκοσμίως βίωσαν μέσα σε τρεις δεκαετίες : 3 κατακτητικές εισβολές, 2 ομηρίες και περιπέτειες, πείνα, κατοχές, ολοκαυτώματα και συστηματική εξόντωση του πληθυσμού και εν τέλει ερήμωση και λεηλασία  παντοειδούς πλούτου.

Αισθανόμενοι λοιπόν και αναγνωρίζοντας το δίκαιο αίτημα των κατοίκων των Κυργίων, που έστησαν μετά από έντονες διώξεις και προσφυγιά τον πολιτισμό και τα υπάρχοντά τους στη φιλόξενη περιοχή μας. Τα έχασαν όμως όλα μέσα σε λίγα χρόνια, μαζί με αγαπημένα, συγγενικά πρόσωπα.

Η οικογένειά μου καταγόμενη από τη Σάντα του Πόντου με σπουδές και διδασκαλία στο φημισμένο Φροντιστήριο της Τραπεζούντας και αξιόλογη ενασχόληση με το εμπόριο στη συνέχεια στα φιλόξενα παράλια του Ευξείνου Πόντου, διωκόμενη αργότερα στα 1939 εγκαταστάθηκε στα Κύργια, δημιουργώντας μια από τις μεγαλύτερες επιχειρήσεις της εποχής. Καταστράφηκαν όμως όλα γρήγορα το Σεπτέμβρη του 1941. Έδωσαν όμως το παρόν στις δημοκρατικές και αγωνιστικές κινητοποιήσεις, όπως και όλοι οι φιλοπρόοδοι κάτοικοι των Κυργίων. Προσέφεραν στα γράμματα, στον πολιτισμό και στην υγεία όχι μόνο στα Κύργια , αλλά και στο Δοξάτο.

Σήμερα, εμείς οι νέοι κάτοικοι του διευρυμένου Δήμου, αναλογιζόμενοι τη συμβολή όλων των Δημοτικών και Τοπικών Κοινοτήτων στο κομμάτι αυτό της ιστορίας (για τη συμμετοχή  κάποιων όπως το Καλαμπάκι στην ομηρία του 1916-18 και τα Κύργια στην περίοδο του 1941-1945.

Γίνεται όμως γνωστή όλη η περιοχή και δοξάζεται στην κυριολεξία από το όνομα του Δοξάτου.

Δώσαμε απλόχερα σε όλους και στους κατοίκους της Δράμας και όλου του Νομού την Ιστορία για να καταγραφεί και να αναγνωριστεί η πόλη και όλος ο νομός «μαρτυρικός» σύμφωνα με τη σύγχρονη βιβλιογραφία.

Γιατί το ύψος της θυσίας των ανθρώπων, η συμβολή στα εθνικά και ηρωικά κατορθώματα δεν μετριέται  με το μέτρο και τους αριθμούς.

Συνοδοιπόροι στο δύσκολο και μοναχικό μονοπάτι της θυσίας οι κάτοικοι του Δήμου Δοξάτου , ως μια μικρογραφία όλης της Ελλάδας, καλούμαστε να τιμήσουμε άλλη μια μεγάλη θυσία και βάλουμε ένα ακόμη λιθαράκι στην αιματοβαμμένη ιστορία του τόπου μας. Κι αυτό για το δίκαιο αίτημα των κατοίκων μακριά από κάθε είδους προσωπική εξάρτηση και πειθαναγκασμό που διχάζουν ομάδες και κοινωνίες.

Δρόμοι του χθες, δρόμοι του σήμερα

Δρόμοι του χθες

Δρόμοι του σήμερα

Είδα το καλοκαίρι την επιτυχημένη παράσταση στους Φιλίππους του Θοδωρή Γκόνη «οι εφτά άγγελοι» . Εύκολα καταλάβαινε κανείς τη μεγάλη σημασία της σύνδεσης της ιστορίας της περιοχής, του χθες με το σήμερα.

Φίλιπποι – Καβάλα και Θάσος- Εγνατία -Αμφίπολη, βουνά,  νερά και κάμπος και στο βάθος Δράμα.

Μάχες, δρόμοι στρατιωτικοί , αλλά και δρόμοι που διαβαίνει η σκέψη, η φιλοσοφία, η θρησκεία, τα αγαθά.

Θέατρο, δράμα, δράση, δρώμενα.

Φύση, νερά και βάπτισμα.

Χώμα, πηλός και λάσπη.

Βουνά και κάστρα και προσκυνήματα. Βουνά και μονοπάτια και φρυκτωρίες.

 Δάση και πλοία.

Ορυχεία, χρυσός και ασήμι.

 Κάμπος και γλεύκος. Ληνοί και ληνοβάτες.

Ίπποι αγέρωχοι, αναβάτες δεινοί. Συνδέουν το χθες με το σήμερα. Κάτω από το βλέμμα του Παγγαίου στο πέρασμα της αρχαίας Εγνατίας ανάμεσα σε Αμφίπολη και Φιλίππους το Δοξάτο ορθώνεται εύρωστη οικονομικά κώμη. Προπύργιο του Ελληνισμού!

Και εζήλωσαν την δόξα του Δοξάτου….κι ήρθαν εχθροί και κούρσεψαν τα υπάρχοντα μας, έσφαξαν τα παλικάρια μας.

Κι όμως δε λύγισε κανείς, οι γυναίκες μαυροφορέθηκαν, αλλά δεν έπεσαν.

Χαλυβδώθηκαν οι συνειδήσεις και το φρόνημα.

περί ιστορικής έδρας ο λόγος

Θα ήθελα να σας ευχαριστήσω για την σύντομη συνεργασία μας.

Λόγοι σωματικής υγείας, αλλά  και  ψυχικής και συνειδησιακής φόρτισης με αναγκάζουν να παραιτηθώ από τον άκρως  υπεύθυνο ρόλο της αντιδημάρχου.

Για χρόνια υπηρετώ τα γράμματα, την παιδεία και τον πολιτισμό. Χαίρομαι που οι μαθητές μου είναι συνάδελφοι εδώ στην τοπική αυτοδιοίκηση και γι’ αυτό θα ήθελα να μπορώ να συνεχίσω το μάθημα αξιοπρέπειας, ανιδιοτέλειας και προσφοράς στο πλαίσιο ακόμη και της ζητούμενης ενότητας για την οποία νομίζω ότι αγωνίζομαι.

Στο σύντομο χρόνο που υπηρέτησα προσπάθησα να ανταποκριθώ σε κάθε αίτημα, να ζήσω την τοπική παράδοση κάθε κοινότητας και να καταγραφεί αυτή με κάθε τρόπο με σκοπό την τελική δημοσίευση και έκδοση κάποιων εντύπων.

Σήμερα ευχαριστώ τον δήμαρχο και τον πρόεδρο γιατί έφεραν στο ΔΣ το δίκαιο αίτημα των κατοίκων του Δοξάτου για την ανακήρυξη της ιστορικής έδρας του Δήμου.

Πιστεύω ότι θα ψηφιστεί από όλους αναγνωρίζοντας, αλλά και προβάλλοντας κομμάτι του ιστορικού μας εαυτού, της δικής μας οντότητας, όλων των κατοίκων της περιοχής μας.

Συνδέεται χρόνια το Δοξάτο με το Καλαμπάκι. Από το αγρόκτημα Τούμπα δίπλα στο Καλαμπάκι στο Ντοξάτ Τεπέ είχαν αφετηρία οι κούρσες του ιπποδρόμου. Ο μεγάλος γκουσούς για τους Δοξατιανούς. Αφορά ίσως ένα μεγάλο προϊστορικό λιμναίο πασαλόπηκτο οικισμό και αργότερα στα χρόνια του Θράκα ιππέα ένα ιερό τόπο, ένα τόπο λατρείας. Γι’ αυτό και επιλέχτηκε ως αφετηρία και ξεκίνημα για τον δοξασμένο ιππικό αγώνα. Αυτήν την σχέση λατρείας και συγγένειας οφείλουμε να δείξουμε όλοι σήμερα. Από την ακρόπολη του Κεφαλαρίου, και τους ληνούς της Βοϊράνης , τους τάφους στα Κύργια και τους προϊστορικούς οικισμούς, στα λείψανα της  Αρχαίας Εγνατίας οδού στην ευρύτερη περιοχή Καλαμπακίου, Νεροφράκτη  και Καλαμώνα. Λατρεία Διονυσιακή που συνεχίζεται  με τα χωριά της προσφυγιάς, με τα δρώμενα, την προσπάθεια για αφύπνιση της νεκρής φύσης με Μπουμπούνα και καλογεροδευτέρα, με τσαμπούνα και βιολιά. Με κουρμπάνι και κατάλοιπα αρχαίων δείπνων και ιππικούς αγώνες.

Αυτός ο μαρτυρικός τόπος της πλούσιας παράδοσης έζησε στιγμές δόξας αλλά πλήρωσε και βαρύ τίμημα αίματος για την απόκτηση της πολυπόθητης ελευθερίας.

Μέσα σε τρεις δεκαετίες έζησαν οι κάτοικοι τρεις  εισβολές, δύο ομηρίες , δύο ολοκαυτώματα και μια γενοκτονία όλου του ανδρικού πληθυσμού.

Σήμερα συνεχιστές εμείς αυτής της ιστορίας έχουμε βαριά ευθύνη να διαφυλάξουμε αυτήν την κληρονομιά ως παρακαταθήκη στη νέα γενιά, για την ιστορία μας και τον πολιτισμό μας.

Σήμερα όλοι μαζί εμείς φέρουμε το όνομα του Δοξάτου, μαζί και την ευθύνη για το μέλλον αυτού του τόπου. Στο χέρι μας και στην ευθύνη μας είναι να συνεχίσουμε τη δόξα αυτού του τόπου για το καλό όλων μας.

έτσι χωρίς πρόγραμμα....

Με εργαλείο την παιδεία, την ιστορία, την πλούσια παράδοση, και κυρίως την προσωπική ανθρωπιά , την αξιοπρέπεια, τη δικαιοσύνη και την τιμιότητα,  ως βαριά κληρονομιά και  παρακαταθήκη για τις ερχόμενες γενιές.

-Εφαρμόζοντας καινοτόμα προγράμματα με βαρύτητα στην αγροτική ανάπτυξη, με σεβασμό στο περιβάλλον και την προστασία του φυσικού μας πλούτου.

 -Δίνοντας έμφαση στην πηγή της ζωής το πολύτιμο νερό και στον θρησκευτικό, αλλά και μαθητικό τουρισμό. Προβάλλοντας τα αγαπημένα θέματα της περιοχής, το άλογο και τον καπνό.

-Ενοποίηση αρχαιολογικών περιοχών, ανάδειξη  θησαυρών  και μνημείων

- Από τα προϊστορικά χρόνια και τους λιμναίους οικισμούς στις οχυρώσεις, τους ληνούς και τους ναούς : Δρόμοι της αρχαιότητας και δρόμοι του κρασιού σήμερα. Θρησκευτικοί δρόμοι στο πέρασμα του Αποστόλου Παύλου. (οδοποιία στην αρχαιότητα και σήμερα, αλλά και μαραθώνιοι αθλητικοί δρόμοι)

 -Τείνοντας ευήκοον ους  στον συνδημότη, στην αγωνία του άνεργου νέου, του ηλικιωμένου, του γονέα που αγωνιά για τα παιδιά του, της γυναίκας τέλος που πολλές φορές χρησιμοποιείται μόνο για την ποσόστωση και μετά παραγκωνίζεται, στην κοινωνία αυτή που βαρυγκωμά από τους δυσβάσταχτους φόρους και χαράτσια και κάνοντας ό, τι είναι δυνατόν για να διατηρηθεί τουλάχιστον η αξιοπρέπεια του καθένα μας.

 Αναλυτικά:

Κέντρο βραχείας φιλοξενίας κινητικά αναπήρων με σκοπό την άσκηση και τις χαρές της ιππασίας.

Κέντρο ιστορικής μνήμης

Μουσείο καπνού Αναπαλαίωση ενός καπνομάγαζου

Περιβαλλοντικά κέντρα εκπαίδευσης με θέμα το νερό και τις εφαρμογές:

ενέργεια –νερόμυλος, οικολογικό πλυντήριο κ.ά.

άρδευση-ύδρευση-βαπτιστήριο.

Συλλογή υλικού και καταγραφή για την προσφυγική μνήμη.

Μονοπάτια περιβαλλοντικά και καταγραφή θρησκευτικής λατρείας

Παραδόσεις, δενδρολατρεία, λείψανα αρχαίων οικισμών

Αρχαιολογικές ανασκαφές και έρευνα.

Αμπελουργία και διονυσιακή λατρεία- Πανηγύρια ιπποδρομίες κ.ά.

Οινοποιίες και φυλλάδιο οινογνωσίας

Οικονομικά χαρακτηριστικά του τόπου μέσα από τα παλιά επαγγέλματα και τη γευσιγνωσία

Έκθεση οικονομική στον Άγιο Αθανάσιο

Γιορτή κρασιού στο Κεφαλάρι

Τσίπουρο και κρασιά, χαλβάδες και μονοπάτια στα Κύργια

Μονοπάτι ειρήνης Κύργια-Κεφαλάρι

Περιβαλλοντικές μαθητικές επισκέψεις σε πάρκο γερακιών και κέντρο ευαισθητοποίησης  πανίδας και χλωρίδας

Αρχαία οδοποιία Εγνατία πέρασμα του Αποστόλου Παύλου

Γεωργική οικονομία, φυτείες λωτών, ροδιών , φουντουκιών, καστανιάς κ.ά

Βαμβάκι , καλαμπόκι, σιτηρά

Εκθέσεις ζωγραφικής- Εικαστικά και λεύκωμα

Ατενίζοντας το Παγγαίο όρος και Μονή Εικοσιφοίνισσας

Κουρμπάνια Φεστιβάλ γευσιγνωσίας- Τοπικά προϊόντα – Σχολή ΣΕΚ οίνου και γεύσης

Καθαρτική ιδιότητα της φωτιάς και μπουμπούνα

Συλλογές λαογραφικές και παραδοσιακής φορεσιάς

Γεωργία σπορά μέσα από τα Αποκριάτικα δρώμενα και τη θρησκευτική λατρεία

Μαραθώνιοι ειρήνης και αιμοδοσία

Θεατρική ομάδα Δήμου Δοξάτου

Μουσικά σύνολα- Εκδηλώσεις Φιλαρμονικής- Φεστιβάλ

Ποιητικές εκδόσεις-βιβλιοθήκες (και σχολικές) και λέσχες φιλαναγνωσίας

Ημερολόγια και τουριστικό οδηγό