«κοίτα ποιοι μιλάνε» που δημιουργήσαμε φέτος στο Λύκειο Καλαμπακίου.

 Με χαρά ανταποκριθήκαμε στην πρόσκληση της υπεύθυνης πολιτιστικών της Διεύθυνσης Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης, κυρίας Στυλίδου, να συμμετάσχουμε στην ημερίδα «το σχολείο σε  κίνηση» με την προβολή της ταινίας «κοίτα ποιοι μιλάνε» που δημιουργήσαμε φέτος  στο Λύκειο Καλαμπακίου.

Ο λόγος δεν είναι μόνο ότι θέλουμε να δημοσιοποιήσουμε το αποτέλεσμα, αλλά και ότι επιθυμούμε να προτρέψουμε δημιουργικές ομάδες και από τα υπόλοιπα σχολεία της Δράμας να προσπαθήσουν, να πειραματιστούν, να προβληματιστούν, να αστειευτούν με μια κάμερα.

Ø Να αποκωδικοποιήσουν,

Ø να αναλύσουν,

Ø να επεξεργαστούν,

Ø να συνθέσουν απόψεις και μηνύματα,

Ø να συνεργαστούν με τους συμμαθητές συμμαθήτριες τους νοιώθοντας μέρος μιας ευρύτερης παρέας

Ø και  φυσικά  να περάσουν καλά.

 Ίσως το τελευταίο, από τη φετινή εμπειρία μας, είναι και το πιο σημαντικό. Τα παιδιά μας πρέπει να αισθάνονται ευτυχισμένα  στο σχολείο. Πέρα από την εξίσωση σχολείο ίσον μαθήματα ίσον καλές επιδόσεις ίσον καλές εξετάσεις ίσον καλές τριτοβάθμιες σπουδές ίσον «καμιά καλή δουλίτσα»,  υπάρχει και μια απλή αλήθεια που παραμερίζουμε, ότι δηλαδή το σχολείο δε βγάζει επαγγελματίες αλλά ανθρώπους που ενδιαφέρονται, προβληματίζονται, αποφασίζουν και ενεργούν ως ενήλικες.

Προγράμματα που  έχουν αυτήν την καθαρή στόχευση πρέπει να υλοποιούνται στα σχολεία μας. Τα οφέλη είναι πολλαπλά.

Η ταινία μας

Έχει  διάρκεια μισή ώρα στην οποία μαθητές και μαθήτριες από το Λύκειο Καλαμπακίου απαντάνε σε ερωτήσεις που αφορούν στη σχολική ζωή. Παίρνουν το λόγο και ασκούν κριτική στον τρόπο διδασκαλίας των μαθημάτων και τον τρόπο λειτουργίας του ίδιου του σχολείου. Ακόμη αναφέρονται στην καθημερινή τους πραγματικότητα και τις δυσκολίες της.

Με τη δημιουργία της ταινίας επιδιώχθηκε οι μαθητές και οι μαθήτριες: να μάθουν να διατυπώνουν επώνυμα την άποψη τους, να αντιληφθούν ότι ο λόγος τους ακούγεται έστω και αν ασκούν σε ορισμένες περιπτώσεις σκληρή κριτική, να συμβάλλουν και αυτοί ως εταίροι της εκπαίδευσης στη διαμόρφωση νέων ιδεών και πρωτοβουλιών. Ακόμη να εξοικειωθούν με τις νέες τεχνολογίες και να απομυθοποιήσουν την τηλεοπτική εικόνα συμμετέχοντας εκ των έσω σε μια οπτικοακουστική παραγωγή.

 

Η ταινία δημιουργήθηκε στο πλαίσιο πολιτιστικού προγράμματος στο οποίο συμμετείχαν οι εκπαιδευτικοί του Λυκείου, Στέλιος Λαζαρίδης και Κατερίνα Χατούδη, φιλόλογοι και οι δύο.

Η ταινία συμμετέχει στο πρώτο φεστιβάλ εκπαιδευτικών ταινιών στην Πάτρα 15-20 Μαίου.

Να σημειωθεί ότι η ταινία  πραγματοποιήθηκε με ελάχιστα οικονομικά μέσα. Χρησιμοποιήθηκαν μηχανή λήψης και εξοπλισμός των εκπαιδευτικών, ενώ το σχολείο συνέβαλλε στην αγορά αναλώσιμων υλικών.

Τελος μια πρόταση. Η Δράμα που είναι η έδρα του φεστιβάλ ταινιών μικρού μήκους, θα μπορούσε να αποτελέσει και την έδρα ενός φεστιβάλ μαθητικών ταινιών. Είναι μια ευχή ασφαλώς όχι με τοπικιστικό περιεχόμενο, αλλά μια σκέψη για μεγαλύτερη δημιουργικότητα. Την έχουν ανάγκη οι μαθητές.

Στέλιος Λαζαρίδης

Οδηγός δημιουργικών διακοπών

Η σχολική χρονιά τελειώνει, όμως η τάξη δε λέει να διαλυθεί. Σκέφτηκα ότι ένας κατάλογος με εκδηλώσεις, φεστιβάλ, εθελοντικές δραστηριότητες θα προέκτεινε ως  θερινό σχολείο, όσα ειπώθηκαν μέσα στην αίθουσα. Συγκεντρώνοντας  τα στοιχεία, αντιλήφθηκα ότι αυτός ο μικρός οδηγός δημιουργικών διακοπών είναι χρήσιμος και για  «ανήσυχους» ενήλικες (σε ορισμένες περιπτώσεις).

Ναι μεν αλλά…

Ποιος μαθητής και μαθήτρια θα σκεφτόταν ποτέ «δουλειά» μέσα στο κατακαλόκαιρο; Εκτός ίσως από την αναγκαστική εργασία  στην οικογενειακή επιχείρηση ή σε αγροτικές δραστηριότητες, οι περισσότεροι θα αρκεστούν σε πολλές επαναλήψεις του κεφαλαίου «η αξία της τεμπελιάς»!

Σκεφτείτε όμως, έτσι για αλλαγή, φέτος να κάνετε κάτι διαφορετικό, ας πούμε να γνωρίσετε νέους και νέες από άλλες περιοχές ή άλλες χώρες, να συμμετέχετε σε μια πρωτοβουλία που θα τονώσει την ανάγκη ένταξης σε ομάδα, κάτι που θα σας δώσει την ευκαιρία να ανακαλύψετε τον κόσμο των  μη κυβερνητικών οργανώσεων και την αξία της εθελοντικής προσφοράς και τέλος θα είναι διέξοδος στις ατέλειωτες ώρες καλοκαιρινής πλήξης.

Τολμήστε. Διαλέξτε κάτι που σας ενδιαφέρει και αφού πάρετε (οι ανήλικοι) την απαραίτητη γονική άδεια, ετοιμάστε ένα σακίδιο, δώστε το σύνθημα στην παρέα σας και καλό, δημιουργικό καλοκαίρι. Οι υπόλοιποι δεν χρειάζεστε βέβαια άδεια, εκτός ίσως από μια παρότρυνση για περισσότερη κοινωνικότητα, λιγότερη συμβατικότητα και κάμψη του αισθήματος για «αντίσταση στην αλλαγή» που κυριαρχεί στους μεγαλύτερους.

Σ.Λ.