Μια ευαίσθητη ρομαντική και συνάμα συγκλονιστική ιστορία ξεδιπλώνεται στις σελίδες του βιβλίου της φίλης Ρένας. Καλαίσθητο από την πρώτη αφή προτρέπει τον αναγνώστη για ξεφύλλισμα με τα ζεστά του χρώματα. Ε! στη συνέχεια δεν το αφήνει κανείς παρά μόνο στο τέλος γιατί με αριστοτεχνικό τρόπο η συγγραφέας κατορθώνει να προκαλέσει το ενδιαφέρον και την αγωνία για την εξέλιξη.
Οι τραυματικές εμπειρίες της παιδικής ηλικίας της ηρωίδας ίσως αγγίζουν πολλές αναγνώστριες, που βίωσαν κάποιο σωματικό ή ψυχικό βιασμό. Αλλά και ακόμη και πιο απλά θέματα, όπως το ξύλο στο σχολείο κ.ά.
Εξ απαλών ονύχων θα λέγαμε διακρίνεται ένας αγώνας για να φανεί η δύναμη της ηρωίδας και η αξιοπρέπεια της προσωπικότητας της.
Φυλακίζεται σε κάθε περίπτωση ο πόνος να μην φανεί, ακόμη και στο σκληρότερο θέμα της ζωής με το θάνατο των γονιών της.
Και η ζωή συνεχίζεται με ορφάνια, ανάδοχη οικογένεια, αλλά και σπουδές, επιτυχία συγγραφική και ο έρωτας. …
Με το γλαφυρότερο τρόπο δίνεται ο πόνος του έρωτα.
Ρήξεις και επαναστάσεις με τα «θέλω της» και τη ζωή.
Ο αγώνας της κάθε γυναίκας για να βγει στο στίβο της εργασίας στην κοινωνία να καταξιωθεί δίπλα στον άνδρα, αντιμετωπίζοντας σοβαρά θέματα.
Από τα πλέον σοβαρά οι ανεπιθύμητες εγκυμοσύνες, οι παράνομες υιοθεσίες διαχρονικά θέματα που δυστυχώς πονούν πάντα πολύ...και σήμερα.
Απασχολεί ακόμη τη συγγραφέα η μετανάστευση, εσωτερική και εξωτερική.
Ακολουθεί μεγάλη περίοδος εσωστρέφειας περιχαράκωσης στον εαυτό της, κατάθλιψη και απομάκρυνση ακόμη από το ίδιο της το σπλάχνο.
Και τέλος μέσα από απρόσμενες ανατροπές με γλαφυρές περιγραφές περιοχών, μνημείων ναών ……. η συγγραφέας μας ταξιδεύει στη Θάσο, στη Μυτιλήνη και στη Γερμανία, ως «άριστη συγγραφέας ταξιδιωτικών βιβλίων».
Ο «από μηχανής Θεός» όπως χαρακτήρισε κάποιος το ημερολόγιο της ηρωίδας φέρνει τη λύτρωση. Καλείται η ηρωίδα να κάνει την υπέρβαση και να δώσει λύσεις έχοντας κοντά της δικούς της ανθρώπους.
Καλούμαστε και εμείς όπως το ζητεί ο τίτλος του πονήματος της Ρένας να κρίνουμε για τα θεμελιώδη ζητήματα της ζωής και της Αγάπης. Μιας και όλη μας η Ζωή είναι αγάπη.
Μια αγάπη που πηγάζει πρωταρχικά από το Θεό. Η σχέση με το θείο διακρίνεται έντονα στη γραφή της Ρένας. Αγαπητική σχέση με το Θεό που θα οδηγήσει στην αγάπη της οικογένειας, της κοινωνίας και τον αληθινό έρωτα. Σ’ αυτήν την πορεία της ζωής και της αγάπης βιώνει κανείς τριγμούς, ρωγμές, συγκρούσεις με αποτέλεσμα να περιχαρακώνεται αυτάρεσκα στον κύκλο του. (Εδώ μπορούμε να βρούμε κάποιες κοινωνιολογικές ερμηνείες)
Για μας όμως τους ορθοδόξους ο κύκλος της αγάπης του Αβά Δωρόθεου δίνει απαντήσεις στο ερώτημα.
«Υποθέτουμε ότι είμαστε όλοι σε ένα κύκλο με κέντρο το Θεό. Όσο προχωράμε προς το Θεό στο κέντρο του κύκλου, πλησιάζουμε και μεταξύ μας, και όσο απομακρυνόμαστε από το Θεό, μακραίνουν και οι αποστάσεις από τον συνάνθρωπο μας». (όπου ο άλλος αντί να είναι η εικόνα του Θεού γίνεται η κόλασή μας)
«Αγάπα και ό, τι θέλεις κάνε. Αγάπη και απόλυτη ελευθερία».
Η αληθινή αγάπη , για κάποιους η ανιδιοτελής αγάπη δεν φοβάται τη ζωή
Ευχαριστούμε Ρένα που άγγιξες την ψυχή μας!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου